“İnsanın becerileri boşa harcanıyorsa yada işlenmeme nedeniyle işe yaramaz hale gelmesine göz yumuluyorsa, bunun nedeni büyük ölçüde işletmelerin yapısındadır.” William Arnold.
Araştırmaya konu olan şirketteki elemanların karşılaştığı başlıca sorunlardan biri, bilmemenin ve öğrenme şansına sahip olmamanın yarattığı gerilimdi. Bu elemanların büyük bir bölümü şu noktaları bilmiyordu:
(1) İşletmenin amaçlan nedir ve bunlar benim amaçlarıma uyuyor mu?
(2) Bu amaçlara ulaşmak için nasıl bir plan izlenecektir?
(3) Bu hedeflere katkıda bulunabilmek için benim sorumluluklarım ve yetkilerim nelerdir?
(4) Enerjimi işletme için en uygun biçimde nasıl kullanabilirim?
(5) Randımanım nasıl değerlendiriliyor?
(6) Düzeltmem gereken ne tür yanlışlar yapıyorum?
(7) Neyi doğru yapıyorum?
(8) Doğru yaptıklarımdan herhangi biri ödüllendirilmemi veya bir ihtiyacımın karşılanmasını sağlayabilir mi?
Geçen 40 yıllık dönemde, diğer alanlarda olduğu gibi, sanayi alanında da işletme hayatının oldukça karmaşık bir hal aldığı açıktır. Bu artan karmaşık durum karşısında yöneticiler (astların bağlılığına dayalı yönetim anlayışını benimseyenler) astın, bu duruma aldırmamasını veya sorunlarını kendi başına çözmesini beklemektedirler. Bu yöneticiler. “Belirsizliklerle yaşayabilecek insan bulmalıyız.” inancıyla yürümektedirler. Ancak her şeyin belirsiz olduğu işletmelerin; çalışanların enerjisini etkili bir biçimde işletme hedeflerine yöneltebilen işletmeler kadar başarılı olmaları beklenemez.
Araştırmanın yapıldığı şirketin bir bölümünde uygulanan ankette, “iyi iş’ in ne olduğu hususunda tam bir karmaşa saptandı. Belli tür davranışların işletme tarafından nasıl değerlendirildiği konusunda ise çok kısmî bir fikir birliği görüldü. Bu sorunun, araştırma yapılan şirketin hemen her düzeyinde var olduğu anlaşılıyordu. Bu şirketin 19 üst kademe yöneticisi arasında yapılan bir ankette ise yöneticiler, daha etkili olmalarını engelleyen başlıca etkenleri şöyle sıraladılar:
- Politikasızlık, karar verme ve yönetim boşluğu (6 kişi)
- Organizasyon biçimi (4 kişi)
- İletişim sorunları ve kişisel engeller (3 kişi)
- İşin önemli olmadığı duygusu (2 kişi)
- Bilgi sorunları (1 kişi)
- Cevap vermeyen (3 kişi)
“Özgürlük” ve “fırsat” gibi parlak sözcüklerle ifade edilen belirsizlik. Amerikan yönetim sisteminde önemli bir etken oldu. Belirsizlikle mücadele, yöneticilerin uğraşmak zorunda kaldıkları ortak bir gerilim nedeni haline geldi.
Küçük çocuklar belirsiz durumlarda bırakıldıklarında hareket alanlarının belirlenmesi için çaba harcarlar. Meyin doğru, neyin yanlış olduğundan emin olamamalarının sonucu telaşlı ve hırçın davranmaya başlarlar veya korkarak içlerine kapanırlar. Bazı yetişkinler de benzer biçimde davranırlar. Bu kişilere endişelenmemeleri için vereceğiniz öğütlerle pek başarılı olamazsınız.
Kaynak: Meslek intiharı Dr.Donald W.Cole