Yalan söylemeyin. Doğruyu söyleyemiyorsanız, susun. Yalan söylemeye başladığınız anda yok olmaya mahkum olursunuz. Çizim 1, yalancıların, doğrucuların ve uydurukçuların iş hayatındaki durumunu ve sayısını göstermektedir.
Yapılabilecek en akıllıca davranış, üçüncü gruba girmek ve devamlı olarak orada kalmaktır. Bu davranışınız herkesin hayatını kolaylaştıracaktır.
Bir düşünün: İş hayatında doğruyu söyleyen o kadar az kişi var ki! Onlardan biri olmak, sizi özel biri haline getirir. Her zaman doğruyu söylemek, cesaret isteyen bir iştir. Doğrusu, böyle bir üne sahip olmak, zaman alır. Çevrenizde doğruyu söyleyen biri olarak ün yapmanız için, kendinizi sık sık ateş altında” kanıtlamak zorunda kalırsınız. Ama ulaşacağınız sonuç çabalarınıza değecektir.
İş hayatında karşılaştığımız kişiler çoğunlukla uydurukçu veya palavracıdır. Pek sık rastlarız bu tiplere. Gerçeği biraz allayıp pullayıp sunmaktan hoşlanırlar. Tabii bunun ölçüsü de kişiden kişiye değişir. Durumu ve karşınızdakini tartarak gerçeği ayırt edebilirsiniz.
Uydurukçular çeşit çeşittir. Bazıları size sadece duymak istediklerinizi anlatır. Ötekiler arasında, hayal aleminde yaşayanlar, mangalda kül bırakmayanlar, aşırı iyimserler, nabza göre şerbet verenler ve basit birer mahalle dedikoducusu olanlar vardır.
Ayrıca, pek ender olarak, iş hayatında gözünü kırpmadan yalan söyleyenlere de rastlanır. Aslında, bunların sayısının az olması başka bir nedene dayanır. Böyleleri genellikle piyasadan çarçabuk silinip yok olurlar. Yalancıların iş dünyasında ayakta kalmaları mümkün değildir. Kalabilenlerse ancak aşağı mevkilerde görülürler.
Çizim 2 yönetimde yer alan yalancıların azlığını göstermektedir. İlk günlerde onları tanımak hayli zordur. Bir kez tanıyınca da yapabileceğiniz en iyi şey, onlardan uzak durmaktır. Bunlar yalnızca iş hayatında kötü bir isim sahibi olmakla kalmaz, kendilerine yaklaşanların adlarını da lekelerler. İşin kötüsü, hepsi olmasa da, yalancıların çoğu, başkalarına olduğu kadar kendilerine de yalan söyler. Çoğu, bu korkunç hastalığa yakalandığından habersiz yaşamını sürdürür. İş hayatında, uydurukçuların olduğu gibi, yalancıların da birkaç türü vardır. Patolojik yalancılar, yalan söylemeyi huy haline getirmiş yalancılar, sadece baskı altında yalan söyleyenler, arada sırada küçük yalanlara başvuranlar, komplocu yalancılar bunlar arasında sayılabilir. Her grup, yalanlarını geçerli göstermek, açıklamak, hatta böbürlenmek için ayrı ayrı yöntemlere baş vurur.
İş hayatında kimsenin dürüst olmaması gerektiğini savunan yaygın ve yanlış bir görüş vardır. Aslında işadamları diğer insanlara oranla daha doğru, daha dürüst kişilerdir. Kendi tercihleri sonucu değildir bu! Öyle olmak zorundadırlar. Günümüzde, işadamları, halk, özel kuruluşlar, bürolar, komiteler, sendikalar, gazeteciler, hisse sahipleri, tüketiciler, politikacılar, iman sahipleri, baskı grupları, eleştirmenler, aileleri ve rakipleri tarafından sürekli izlenir. Dahası, dürtülür, incelenir, gözden geçirilir, eleştirilir, sorguya çekilir, kontrol edilir, bilgisayarlara kaydedilir, suçlanır, sınırlandırılır, emir verilir, pazarlığa girişilir, araştırılır, düzenlenir, gözaltında tutulup tekrar tekrar incelenirler. Ve işadamlarının bütün bu insanları memnun etmesine olanak yoktur.
Yalancıyı tanımlamak kolaydır. Gerçeğe saygısı olmayan ve sık sık doğrudan uzaklaşan kişidir o. Doğruyu işine geldiğinde, ya da kırk yılda bir aklına estiğinde söyler.
Uydurukçuyu tanımlamak da kolaydır. O, gerçeğe saygı duyan, ama gerçekle yalan arasında uzanan o geniş ve gri alanda bulunma hakkını kendinde gören kimsedir. Uydurukçu gerçeği genişletir. Biraz da eğip büker. Ya da biraz daha fazla…
Yalancı ve uydurukçuları tanımlayan pek çok söz vardır. Ama, daima doğruyu söyleyen kişiyi tanımlayacak bir söze rastlamıyoruz.
Bu da, doğru ve dürüst kişilerin ne kadar ender bulunduğunu kanıtlamıyor mu?
Kaynak: Conarroe / Yönetimde 32 Kural