Organizasyonlarda ekiplerin oluşması süreci, bir bakıma, çalışanların olgunlaşma sürecinin kolektif ve sistematik olarak yaşanmasıdır. İş yaşamındaki ilişkiler de, insan yaşamındaki doğal gelişmeye paralel olarak bağımlılıktan bağımsızlığa ve oradan da bağımlılığa (karşılıklı bağımlılığa) doğru bir geçiş yapar.
- Bağımlılık dünyaya sen penceresinden bakmaktır. – “Sen bana bakmak zorundasın “
- Bağımsızlık dünyaya ben penceresinden bakmaktır. – “Ben kendime yeterim.”
- Bağlantılılık dünyaya biz penceresinden bakmaktır – “Biz yapabiliriz. Biz, güçlerimizi ve yeteneklerimizi bir araya getirerek birlikte daha büyük şeyler yaratabiliriz.”
Bağlantılılık, daha etkin ve ileri bir düşünme ve yaşama anlayışı olmakla beraber birçok kişi değişik nedenlerle bunu bir amaç ve davranış biçimi olarak benimsemekten kaçınır. Yaşamını ve işlerini bireysel çabalar düzeyinde ve bencil davranışlarla sürdürür.
Stephen Covey’e göre; “Etkin İnsanın Yedi Alışkanlığından ilk üçünü, yani;
- Proaktif olma,
- Sonucu düşünerek işe başlama,
- Önce yapılması gerekenleri önce yapma alışkanlıklarını kazanmış olan kişiler “bağımlılıktan bağımsızlığa” geçerler. Kişisel ustalıklarını kazanmışlardır. Bu alışkanlıklar bireysel bir zaferin elde edilmesi anlamına gelir. Gerçekten bağımsız olan kişiler, buradan yola çıkarak ekip çalışması, iletişim ve işbirliği anlayışını pekiştirecekleri diğer üç alışkanlığı kazanırlar.
Bunlar da;
- Kazan / Kazan düşüncesi,
- Önce anlamaya ve sonra anlaşılır olmaya çalışmak,
- Sinerji yaratmak olarak belirtilebilir. Bu alışkanlıklar da toplumsal bir zaferin kazanılması ve “bağımsızlıktan karşılıklı bağımlılığa” geçiş demektir. Başarılı, katılımcı ve aktif bir ekip üyesi olmak bu alışkanlıkların kazanılması ile gerçekleşecektir. Bu durumda, bir başkasına bağımlı olarak çalışmaktan kurtulamayan veya bunu bilerek tercih edenler ile bağımsız olmakta inat ve ısrar edenler bir anlamda henüz olgunlaşmamış insanlardır. Bu davranışları gösteren çalışanların iyi birer ekip üyesi olma şansı yoktur.
- Yedinci alışkanlık ise kendini yenileme, düzenli ve dengeli bir şekilde yaşamın tüm boyutlarında yenileme yapma ve kendini geliştirme alışkanlığıdır. Şüphesiz, bu alışkanlık da iyi bir ekip üyesi için arzulanan bir özelliktir.
Kaynak: Yöneticinin Yönetimi Prof. Dr. İsmet Barutçugil