Organizasyonlarda zaman zaman yüksek performanslı ekipler oluşturma girişimleri iyi niyetle ve cesaretle başlatılır. Ancak beklenen sonuçlar alınamaz. Bu durumun bazı temel nedenleri bulunmaktadır.

Her şeyden önce, çalışanların bir “ekip olma” ve “ekip çalışması” fikrini benimsemeleri ve katkıda bulunmak istemeleri gerekir. Bunun için de ekip çalışmasının onlara neler kazandıracağını açıkça görmek isterler.

Ekip çalışmasını zorlaştıran diğer nedenler arasında da şunlar sayılabilir:

• Uzunca bir süredir aynı görevlerde çalışanların kariyer platosuna ulaşmış olmaları yani mesleki beklentilerinin bitmiş olması, işe adanmalarını ve katkıda bulunma isteklerini olumsuz yönde etkileyecektir.
• Çalışanlar arasında sık değişiklikler, yani eleman devir hızının yüksekliği bir takım ruhunun oluşmasını engeller. Aynı durum, belirli bir kadronun görevlerinde ve gerek duyulan beceri ve yetkinliklerindeki değişikliklerin sıklığı halinde de söz konusudur.
• Ekiplerin çalışmalarını “birbirinden tümüyle bağımsız” sürdürme eğilimleri ve mevcut yapı ve işleyişin değişmesi ile bir şeylerini kaybedeceklerini düşünen yöneticilerin ve diğerlerinin sabote etme girişimleri de takım oluşumunu olumsuz etkiler. Bazı çalışanların eski davranış ve alışkanlıklarından kurtulamamaları yeni ilişki tarzlarının yerleşmesini geciktirmektedir.
• Ekip liderinin rolünün açık ve anlaşılır olmaması, bazı yöneticilerin ve çalışanların ekip çalışması için koşul öne sürmeleri ya da takımın karar ve eylemlerinin sorumluluğunu üstlenmek istememeleri, ekip anlayışının geliştirilmesini engelleyen diğer faktörlerdir.
• Bunların ötesinde, amaç ve hedeflerin açık tanımlanmamış olması ve organizasyonun yapısının ve işleyiş süreçlerinin ekip çalışmasına uygun olmaması çalışanlar arasında bir ekip üyeleri ve lider ilişkisinin doğmasını engelleyecektir.

Kaynak: Yöneticinin Yönetimi Prof. Dr İsmet Baruçcugil.